Öyle bir süreçten geçiyoruz ki;
Kimse maaşına aldığı zam nedeniyle sevinemiyor.
Geçtiğimiz gün bir tanıdığım işçi arkadaşımın söylediği söz içinde bulunduğumuz durumu anlatıyor.
'Keşke geçtiğimiz yıl ki rakamlar olsa da asgari ücrette, 2850 lirada kalsaydı'.
Ne kadar doğru söylemiş.
Kiralar üçe katlandı, akaryakıt uçtu durmak bilmiyor, ekmek 5 liraya gidiyor, gıda fiyatları zam üzerine zam yiyor.
Oturduğum Pelitköy Sitesi'nde aidat 300 liradan 768 liraya yükseldi.
Apartmanın önüne her gün kamyon geliyor.
Soruyorum hayırdır diye;
Çıkıyoruz aidat çok arttı, yol olarak uzak günlük yakıt 100 lira. Çok pahalı oldu burada oturmak diyor.
Evini kiraya verip gidenler var.
Ama kiracılar zaten yandı.
Onların ev sahiplerinden duyduğu söz hep aynı.
'Biz geleceğiz siz çıkın'.
Asıl mesele gelmeleri değil.
Kirayı katlayarak başka birine evi verecekler.
Yani komşularımızı kaybetmeye başladık pahalılıktan.
Herkes devir hesap devri diyor, bir yerden giderini azaltmaya çalışıyor.
Apartman aidatı kiraları geçti, kiralar şimdi adeta uçup onu yakalamaya çalışıyor.
Zam yarışı var resmen.
Hükümetin yaptığı, işverenin cebinden çıkacak olan asgari ücret artışı bile daha bir günde erimeye başladı.
Mesela bizim sektörde, kağıt fiyatları durmak bilmiyor.
İşçi ücreti artınca matbaanın baskı fiyatları da katlanıyor.
Zaten yerel basın 'çok ama çok zorda' bir de ekstra maliyetlerle her geçen gün zorlanıyor.
Hatta gördüğünüz gibi sayfa sayımızı azaltsak bile değişen bir şey olmuyor.
Bir kaç fatura sonra bakmışsınız baskı yine aynı ücrete gelmiş.
Kur farkı, elektrik zammı, işçi ücreti, SGK maliyeti, vergi maliyeti derken, zam yarışı sürüyor.
Biz Hedef Halk ailesi olarak ayakta kalma mücadelemizi elbette sürdüreceğiz.
Ancak Samsun'da yetkililer de 'şu marketleri artık gerçek anlamda denetime almalı'.
Daha asgari ücret zammı gelmeden 'raflardaki ürünlere zam yapmak' ne demek.
Bu kadar mı sahipsiz bu vatandaş.
Hele hele kira fiyatları yüzde 25'den fazla artmayacak diye sınırlandırılırken, yüzde 100'lük artışlar olduğunu hiç mi duymuyorlar.
Asgari ücretli zorda,
Sanayicileri bilmem ama işçi çalıştıran esnaf çok zorda,
Hemen hemen küçük ölçekli çok sektörde 'çalışan da, iş veren de' mutsuz.
Peki mutlu olan kim?
Anlayabiliyor musunuz?.
Mutlu olanlar, zamlardan memnun olanlar belli.
Vatandaşın zorunlu olarak alması gereken gıda ürünlerini satanlar, akaryakıtçılar ve ürününü satmasa da üstüne koyanlar.
Gerisi azami mutsuz.
Allah herkesin yardımcısı olsun.