Bugünkü yazımızda taaa en başa, “Elestü Bi Rabbiküm” e gidiyoruz . Yani İnsanoğlu o güne kadar sözünü tutmadığı için,Resulüne “Emrolunduğun gibi dosdoğru Ol ! “ demişti ya o günlere. Biraz edebi bayağı romantik dakikalar yaşayacağız sizinle bu yazıyı okurken. Sonuçta Şems’in, Yunus’un yaratıcıya olan Aşkının ötesini görmedim İnsanoğlunda.
Her çocuk günahsız doğar ve Melektir adeta çocukken. Zenginliğin fakirliğin, ırkının mezhebinin, bize saçma gelen ama Batı Toplumunda sorun olan renginin bir önemi yoktur insan evladı için çocukken . O zaman;
Ne Saf, temiz çocuklardık o zaman,
Yüreği masumiyetle dolu her bir can,
Kürt Laz Çerkez , Alevi Sunni aldırmadan,
Ne güzel,ne sıcak bakardık gözlerimize yaa,
Şeytansı kapitalist saçmalıklara büründük,
Kirlendi o güzel dünya.
Biz üniversitede kol kola, Sadece insan hakkını emrettiği için Yaradan, Türban eylemleri yapanlardık. Bu Emperyalistlerin Piyonu “Beyaz Türkler” den ülkemizi kurtaracak , eşitliği Allah Rızası için sağlayacaktık. Yani En büyük özgürlük olan La İlahe diyecek, Yalnız sana inanır İbadet eder, Emrettiğin gibi dosdoğru yaşayacağız diye yeminler ederdik. Elbette Konfor hedefimizde var dı, Ama hep beraber.
Ne oldu ? Zengin olduk !!! , il başkanı olduk, bakan olduk. Ama çocukluğumuzda ki kadar insan olamadık. Varken on tane kurumun Vekilliği elimizde , beraber kolkola girdiğimiz kardeşimize birini veremedik. Bürokrat olduk , maaş yetmedi bize , vazgeçemedik siyaseten elde ettiklerimizden. Yada Birileri bizim davamız üzerinden eşini ,iyalini zengin ederken korkumuzdan DUR !!! diyemedik, Atalarımız DUR !!! deyip üstelik Mal ne ki, Can vermişken Çanakkale de. Terkedemedik dünyayı anlayacağınız Dostlar.
Çok azımız terketti faniliği. Ben imrendim o cenazelere hep . Ahmet Yaşar Hoca Efendinin cenazesine gittiğimde Of’a, Ömer Tuğrul İNANÇER Şeyhimin Vuslatını izlediğimde yada, Tekbirlerle Bizzat Cenazesini Uğurladığım Rahmetli ÖZAL’ımın, Tam On Dokuz sene sonra Çıkarılan Cesedinin bozulmadığını Söyleyen Adalet Bakanı Sadullah ERGİN’in, bembeyaz yüzünü gördüğümde imrendim hep. Yaa, bende böyle bir cenaze istiyorum deyip Rabbime , İtiraf ediyorum , kıskandım onları ve Yazdım,Yazdım o Nur Parçalarına;
Bakıp görüp Şu Aleme ,
İçlenerek Har-lanırım,
Bunun için hemen her gün,
Hem de beş kez Ar-lanırım.
O Yar belki böylece,
Hem de o gün mahşerde,
Kimsesiz kalacak yer de,
Tanıyacak, sanırım.
Ne zaman bir Nur Parçası görsem,
Dayanamaz, bakmaya O’na kıyamaz,
Boynum eğik taa kökünden,
Utanırım.
Önce ürkek Ceylan gibi,
Minik YÜREK Serçe tabi,
Kızararak, Saklanırım.
Yaşlar düşer gözlerimden,
İç geçirir Enn derinden,
Tövbe edip tefekkürle,
Belki biraz Ak-lanırım.
Kanım aksın Eremezsem,
Rüyamda bile göremezsem,
Kana, kana sevemezsem,
Şu dünyayı yenemezsem,
Ömür boyu İçiin, için,
Bu Ateşe Katlanırım.
Hadi hatırım varsa, ben neyim ki O’ nun hatırı varsa, bir daha gönül gözüyle Oku ! . Belki….
Bu yazıyı yazarken üzmek istemedim kimseyi elbette ama, İncittiysek, En Adaletli, En Bağışlayıcı, En Cömert, En Güzel Yar , İncindiğindendir , Dostlar. Ömür varsa Haftaya Görüşmek üzere efendim. Eyvallah.