2016 yılında fındık ortalama 10-12 TL arasında işlem gördü.
Fındık üreticine dönüm başına 170 TL destek verildi.
Bir ABD Doları ise 3 TL seviyesinde işlem gördü.
Fındık üreticilerine verilen alan bazlı destek 2017, 2018, 2019, 2020 yıllarında da 170 TL oldu.
Yıl 2021.
Fındık üreticilerine verilecek destek yine 170 TL olarak açıklandı.
Dolar bile 10 bin TL sınırını aştı, dönüm başına verilen destek 170 TL olarak kaldı.
Destek devede kulak kaldı.
Fındık üretiminin maliyeti 6 yılda arttı.
Destek ise 6 yıldır 170 TL olarak yerinde saydı.
2020 yılında 23 TL’den işlem gören fındık 2021’de de 23 TL’den işlem görmeye başladı.
Fındık üreticisi perişan oldu.
Yabancı şirketler kazandıkça kazandı.
2016 yılında 170 TL olan destek ile üretici 56 ABD Doları alabiliyordu.
2021 yılında 170 TL olarak verilecek destek ile bugün 17 dolar alabiliyor.
Desteğin verileceği Nisan-Mayıs ayına kadar dolarda yapılacak artış göz önüne alındığı zaman bu rakam 17’den 16’ya, hatta 15’e kadar düşebilecek.
Enflasyon denilen canavar 2016 yılından beri 170 TL olan desteğin kenarından köşesinden geçmedi.
Birde diyorlar ki enflasyon aldı başını gidiyor.
Tutabilene aşk olsun!
Fındık üreticisi 2016’dan beri enflasyonla tanışmadı.
Haşır neşir olamadı.
Enflasyon denilen canavara ayriyeten “aganigi-naganigi” iyi geldi diyorlar!
6 yıldır devam eden 170 TL alan bazlı destek artmadığı için üreticilerin sesinin soluğunun çıkmamasını, ziraat odalarının tepki göstermemesini “aganigi-naganigi” denilen şeye bağlıyorlar.
Her şeye iyi geldiği için enflasyona da iyi geldiğini gören (!) bakanlık TÜİK’in açıkladığı enflasyon rakamlarını yok sayarak fındık üreticilerini elinin tersiyle 6 yıldır bir kenara itmeye devam etti.
Nasıl olsa üretici sessiz, üretici kuruluşları sessiz!
Tablo böyle olunca da ortaya alan razı-veren razı çıkıyor.