KÜRSÜDE BOL KESEDEN ATIYORLAR

Çıktığı kürsüde mikrofonu eline alınca atıp tutan, ne söylediğini kendi de anlamayan siyasiler nedense bol keseden atmasını çok seviyorlar.

Aynı insanlar yıllardır aynı insanlara konuşuyorlar!

Salon toplantılarına katılanların sayısı da her geçen yıl azalıyor.

Miting alanlarının dolabilmesi için çevre il ve ilçelerden destek isteniyor.

Hayata gözlerini yumanların yeri dolmuyor!

Gençler partiye ilgi göstermiyor!

Bu toplantılarda açık ve net şekilde ortaya çıkıyor.

Çünkü siyasi toplantılara katılanlara baktığın zaman yaş ortalamasının 50-60 yaş üzeri olduğunu görebiliyorsun.

Genç kuşak yok!

Neden yok?

Umutsuzlar!

Çünkü o genç kuşak, suyun başındakilerinin hedefinin milletvekili ve belediye başkanı olmak için çabaladığını çok iyi biliyorlar.

Milletvekili seçilenlerin, belediye başkanı seçilenlerin faydasını görüyorlar mı?

Görmüyorlar, göremiyorlar!

Seçimlerden sonra bu işin ekmeğini diğer partilerden gelenlerin yediğini görüyorlar.

Yazıya siyasilerin kürsüde bol keseden atmasından söz ederek başladığım için çok anlamlı bulduğumbir fıkrayı sizlerle paylaşmak istedim.

Kamil Efendi at bakıcısıdır.

Bir cuma günü camiye gelir.

Bakar ki, hiç kimse yok!

Vaaza hazırlanan hoca, cemaat olmadığını görünce, Kamil Efendiye sorar:

“Senden başka kimse yok. Ne dersin; Vaaz edeyim mi, yoksa etmeyeyim mi?”

Kamil Efendi, “Ben seyisim, bu işlerden anlamam. Benim 20 atım var. Hepsi kaçıp gitse biri kalsa onu ihmal etmem, yine bakarım” der.

Bunun üzerine hoca uzun uzun vaaz eder.

Namaz sonrası Kamil Efendiye sorar:

“Nasıl vaazımı beğendin mi?”

Kamil Efendi şöyle der:

“Ben seyisim, vaazdan anlamam. Ancak ben, yirmi atın suyunu ve yemini bir ata verip onu çatlatmam.”