29 Temmuz 2024-04 Ağustos 2024 gazetelerin tirajları:
Türkiye 105.653, Sabah 94.703, Hürriyet 90.695, Sözcü 90.344, Akşam 88.426, Milliyet 61.111, Y. Akit 52.138, Yeni Asır 50.547, Takvim 50.177, Y. Şafak 50.095, Posta 50.052, Korkusuz 34.665, Türkgün 32.606, Fanatik 27.804, Fotomaç 26.109, Cumhuriyet 13.105, Karar 11.687, Yeni Birlik 10.535, Analiz 10.426, Milat 10.319, Aydınlık 10.316, Diriliş Postası 6.579, Aslında Gazetesi 6.438, BirGün 4.439, Milli Gazete 4.402, Doğru Haber 3.148, N. Bir Ekonomi 2.933, Yeni Asya 2.777, G. Evrensel 2.592, Dünya Gazetesi 543.
Birden yıllar öncesine gittim.
50 yıl önce muhabir olarak bu mesleğe adım attığım zaman İstanbul gazeteleri oldukça yüksek tiraja sahipti.
Ordu’ya gazeteler akşam saatlerinde gelmesine rağmen, yurttaşlar evine giderken Hürriyet gibi, Tercüman gibi, Günaydın gibi, Milliyet gibi, Son Havadis gibi, Akşam gibi, Cumhuriyet gibi gazeteleri ya gazete bayisinden ya da sokak satıcılarından alırlardı.
Okuyucu sadece bir gazete ile yetinmezdi, iki hatta üç gazete birden alırdı.
Yıllar geçtikçe gazetelerin tirajları 700 binleri, hatta 800 binleri bile buldu.
Siyasi ve ekonomi haberlerinin yanı sıra spor haberleri de tiraj artışında önemli rol oynadı.
O tarihlerde televizyon olarak sadece TRT vardı.
Gece saat 24:00’ü gösterdiği zaman kapanırdı.
Gazetecilik de zordu.
Haberleri fotoğraflamak, fotoğrafçıda film banyonu yaptırarak karta geçirmek, haberi/haberleri daktilo ile yazdıktan sonra saat 18.00’de İstanbul’a kalkan Ulusoy Otobüsüne yetiştirmek için zamanla yarışılırdı.
Ertesi sabah gazetenin ulaştırma servisi aranarak Harem Otogarında veya Topkapı Otogarındaki haber zarfının alınması istenirdi.
Önemli haberler de telefonla yazdırılırdı.
Yurt muhabirlerinin haberlerini Yurt Haberler Servisi çalışanları daktilo ile yazarak alırlardı.
Oflamalar, puflamalar çok olurdu.
Bu arada araya PTT’nin şehirlerarası servisi elemanları sık sık girerek görüşmenin daha ne kadar süreceğini sorarlardı.
Maçlarda fotoğraf çekerken hep kendi kendime deklanşöre basınca fotoğraf İstanbul’a (gazete merkezine) düşse ne iyi olur diye söylenirdim.
Neyse o günleri de gördük.
Şimdi fotoğraf çekip gazete merkezine iletmek 10 saniye bile sürmüyor.
Nereden nereye geldik.
İnternet medyası ortaya çıkınca yazılı basın kan kaybetmeye başladı.
Okuyucular gazete okumak için interneti tercih etti.
Bu kan kaybında bazı gazetelerin tek ses gibi yayın yapması da etkili oldu.
700 binleri, 800 binleri bulan gazete tirajları eridikçe eridi, 100 binlerin altına düştü.
Birçok gazetede satıştan çok resmi ilanlarla ayakta kalmaya başladı.
