Çok şey anlatıyor bence.
Yüzünde hem öfke, hem üzüntü olan kişi Samsunspor Başkanı!
Yani İsmail Uyanık...
Sancaktepe deplasmanında, protokol, VIP tribünü falan değil orası, maraton tribününün tam ortası.
Taraftarın arasına girmiş karşılaşmayı izliyordu.
Hakem maçı bitirdi, işte bu kare çıktı ortaya.
Başkan Uyanık'ın omzundaki el Samsunspor taraftarının.
Etrafında moral veren, destek olan herkes Samsunspor taraftarı.
Maç bitti, 5 dakika kaldı orada, taraftarı dinledi, birde onların açısından baktı duruma...
Maç bitmeden son 5 dakika, yada biter bitmez kalkabilirdi yerinden uzaklaşabilirdi ama yapmadı.
Çünkü taraftarın onu sevdiği kadar o da taraftarı seviyor.
Herkesin fikrine önem veriyor.
Sözü şuraya getireceğim;
Artık kim üzerine alınırsa alınsın!
Tüm enerjisini Samsunspor'a harcayan, Samsunspor'dan başka bir şey düşünmeyen 'Başkan'ın verdiği emekleri kimse hiçe sayamaz...
Yıllardır İsmail Uyanık'ın gelmesi için dua eden, her deplasman takımın peşinden koşan, 2 saatlik maç için 25 saat yolculuk yapan bu taraftarı da kimsenin üzmeye hakkı yok.
Milyonlarca para harcanan bir kulübün başkanı ve taraftarının bunları yaşaması kadar saçma bir şey olabilir mi?
Bu fotoğraf Samsunspor İstanbul'da mağlup oldu diye ortaya çıkmadı.
Başkanın yüzündeki ifade gördüklerine karşı verdiği tepkiydi.
Taraftarın üzüntüsü bu yüzdendi.
Yoksa Samsunspor yenmiş, yenilmiş, biz sürprizlerine alışığız zaten yıllardır.
Mesele; verilen emeklerin yok sayılması, görmezden gelinmesi.
İnsanoğlunu en çok üzen ve öfkelendiren şeylerden biride bu değil mi?
