Aslında herşey Engin hocanın istediği gibi gidiyordu, 66’da gelen ADS’nin olmayan pozisyonundaki golüne kadar.
Chiubike davet etti golü, kolayı varken riski tercih ederek kaptırdığı topla...
Bu seviye, bu tür hatalara bedel ödetiyor, yoksa ADS’nin uyanacak ne mecali ne de kalitesi yoktu.
Kör dövüşü vardı sahada çünkü, kaliteden uzak 0-0’a kilitlenmiş yavan bir futbol...
Gol sonrası izlediğimiz Samsunspor ise sezonun belki de en keyifli Samsunspor’uydu...
Samaras’ın liderliğinde ve Enes İslam’ın yarattığı fark ile oyunu tamamen domine etti.
Tertemiz bir golü güme gitti sonrasında, tabii 3 puanda...
Samaras’ın attığı kafa golünün faul gerekçesi ile iptal edilmesinin izahı yoktu.
Temiz bir vuruştu...
Deplasmanda olmasına rağmen pozisyon zenginliği ve oyun inisiyatifinin Samsunspor’da olduğunu görmek, bunu yaparken de; son derece olgun bir oyun ile galibiyeti kaçırmak hayıflanacak bir durum.
1 puan bu maç için neresinden bakarsanız bakın müthiş bir kazanç. Ama son düdük sonrası 3 puanın bariz bir hakem hatası sonrası kaçtığını görmek ise gerçekten can sıkıcı.
Bir başka can sıkıcı durum stoper bölgesindeki zaaf...
Ercan var ideal tek isim. Erkam ise rotasyonun mecburi bir ismi.
Santrayla birlikte bu zaaf kendisini net bir şekilde hissettirdi aslında.
Lalawele’nin elini kolunu sallayarak topla yaptığı delici koşu ile...
Yarınlara yönelik bir işaret dileği bu!
Dikkatin yoğunlaşması gereken esaslı bir sorun.