Şampiyonluk yolunda böylesine kritik bir deplasmanda yeni transferleri sahaya sürmek, Ertuğrul Hocanın cesaretini, kendine olan güvenini gösterir ancak hoca şansı da bir yere kadar...
İlk devrede tel tel dökülünce işin fotoğrafı değişti...
Böylesine iki top yapamayan bir Samsunspor, geçen sezonda dahil görmemiştim. Çok kötüydük, Gökhan Meral döküldü, Gökhan Alsan'ı gözler aradı, Bahattin sahada gezindi.
Yeni transferler Burak Çalık, İbrahim Halil Çolak ve Muhsin Yıldırım'ın takım arkadaşlarına karşı uyumsuzluğu gözlerimizin içine içine battı.
Veli Çetin, hazır değil.
Neden bu maçta böyle bir risk aldı Ertuğrul hoca inanın anlamadım.
Takım son maçlarda kötü oynuyordu, 11'de revizyon olurdu ama 5 tanesi birden ağır kaçtı...
İlk devrede neredeyse Tarsus kalecisinin yüzünü görmedik, formasından damla ter akmadı.
Yüklendikçe yüklendi Tarsus, Gökhan Meral'in kanadından...
İkinci devrede erken gelen golümüz oyunun gidişatını değiştirdi, yoksa işimiz çok zordu.
Kaleciyle defansın konuşmaması, hakemin gözleri önünde penaltıya vesile oldu.
Ramazan Çevik defansı rahatlattı, Ahmethan oyunun kilidini açtı. İki değişiklik oyunu bize getirdi.
Ancak yine son 10 dakikada bocaladık, skoru koruma iç güdüsü, oyunun kontrolünü bizden aldı.
Kayıpsız geçtik ama çıkarılması gereken o kadar çok ders varki; Ertuğrul hoca da, futbolcular da şapkasını önüne koymalı, nerede yanlış giden birşeyler var bulmalı...
Çekirge gibi bir ikidir sıçrıyoruz, ancak iyi oynamıyoruz... Nereye kadar böyle gider? Haydi hayırlısı...