Acımız büyük.
Kaybımız ise; daha büyük.
Mehmet Soykan, kardeşimi sporla ilgilenen Samsun’da tanımayanınız yoktur.
Mehmet, Şirinler Taraftarlar Derneğinin yeni binasına taşınalı çok olmamıştı.
Canla başla heyecanla orası için çalıştı.
Kütüphane kurmuşlar bina içinde.
Kitapları yoktu.
Aradım Mehmet Başkanı; ‘benden 55 kitap’ dedim.
Geldi.
Elimdeki kitapları verdim.
Yine sağdan soldan bulur derneğe yollarım dedim.
O da ‘Abi çocuklar okur’ dedi.
Mehmet’in güzel fotoğraflarına hep haber yazdım.
Samsunspor kalecisi Furkan Köse kolundan sakatlandığında; Mehmet maçı bırakıp Furkan’a gitmişti.
Hemen haberi anında yazdım.
‘Mehmet Furkan’a koştu’ diye.
Ne zaman bir etkinliği olsa hemen haberlerini yazardım.
Mehmet’in yeri ben de bir başkaydı.
Yokluğuna nasıl Samsun alışır bilemem…
Yeri hiçbir zaman doldurulamayacak;
Dosttu, arkadaştı, candı, içtendi, samimiydi!.
Samsunspor konu olunca ilk aradığım kişilerden biriydi Memed!
‘Yaz abi. Sen işini bilirsin’ derdi bana.
Samsun Şirinler Taraftarlar Grubunun acısını en derin hislerimle paylaşıyorum.
Ciğerimizi yaktın MemedMemed!
Gözyaşlarımı tutamıyorum.
Seni her zaman özlemle ve kırmızı-beyazınla hatırlayacağım.
Altın saçlı yiğit adam!
Rahat uyu…