Vizyonlar

Vizyon varlığı insan yapar. Vizyonsuzluk otist, hayvanist, böcekist kılar. Vizyonlar gerekliyle lüzumsuzu ayırt etmeyi sağlar. Lüzumsuzlarla zihin bozulur, bozukluk varlığı anlamsızlaştırır. Gereklilerle insan yaratılır. Lüzumsuzlarla anlam bulmuş bir zihin otist, hayvanist ya da böcekist olduğundan şüphelenmez, o şekliyle kendini insan sayar. Oysa insan olmak ancak vizyonlarladır.

İnsanlık vizyonu insancanın ne olduğunu fısıldar. Arzu vizyonu neyi bilmen, neyi bilmemen konusunda sana tavsiyelerde bulunur. Öldürme ve oldurma vizyonları yaşamında hangi bağımlılıkları öldürmen, hangi alışkanlıkları oldurman gerektiğini sana sürekli hatırlatır. Bağışlama vizyonu kendini kendine affedilecek duruma getirmeni sağlar.

Ve insan varlığı okudu, okuduklarından çıkarttıklarını unutulmasın diye yazıya döktü, varlıklar için kıyafetler biçti, onları kıyafetlerinden tanıdı. Bu düş kurma, düşünme, felsefe, terzilik, yazarlık vizyonudur. Kim filozof olduğunu hatırladı yaşamın yetenekleriyle konuştu, işte o insan oldu.

İnsanda efendi ve köle vizyonları belirdi. İnsan neyin kulu olduğunda neyin efendisi olacaktı. Ve hangi çalışmaların kölesi olanlar hangi bilgilerin efendileri oldular, bu belirlendi.

Ve insan neleri avladı yaşamda, nelere aldandı. Hakikat için avlamayanlar, hakikatle aldanmayanların yaşamı kâbusa döndü. Yaşam bir rüyâ ancak yalandan kaçanlar güzel bir rüyâ görürler.

Neye sabır gösterdiler, neyi doğruluk sandılar. İnsanlar İn ve San’lar. İnsan sabır ve sandığıyla kendini yarattı. Ve kimi sabırla gelen şanslarına küfrederken, kimi şanslarına şükrettiler. Ve kişinin özgürlük vizyonu nasılsa, onu öyle bir özgürlüğe götürdü. Bazı olasılıkları kırmak için suç vizyonu gelişti. Suçtan sonra insana bağışlanan için insan cezaya katlanmayı kabul etti.

İnsanda gelişen her vizyon orda konuşan adil başka bir ben daha yarattı, ben kalabalıklarını yöneten bir sultan lazımdı, sultanın saltanatı gönlü inşa edecekti. Hayranlık insanın saltanat koltuğuna oturdu. Hayranlık vizyonu kişideki benleri çalıştırdı. Kişi neye hayransa gönlü öyle oldu.

Vizyonları evrimleştirmek de bir vizyondu. Kim vizyonlarının korkularını ve cesaretlerini masaya yatırdı, onların kimyalarını düzeltti? Bolluk bereket vizyonu 12 ayı değerlendirtti, insanı tembellikten ve anlamsızlıktan kurtardı.

Yaşamın kişiyi görmesi vizyonu vardı, kişi yaşamdan kaçtıkça yaşam ona köreldi. Sevmek yaşama yürümektir, nefret ondan uzaklaşmaktır. Cesaretle korkaklık da öyle. Güvenilirlikle hainlik de. Ve nicesi yaşama koşarken, nicesi yaşamdan kaçmaktır. Yaşamın kendisini görmesini isteyen altından girer üstünden çıkar tüm belaları def eder. Yaşamda alnı açık pırıl pırıl var olur.

Farkındalık vizyonu tutar elinden şükür vizyonunu getirir. Yaşama şükredenler varlıklara zarar vermezler, bu ahlakı doğurur. Ahlak vicdana gebe kalır, vicdan doğar doğmaz konuşmaya başlar. Vicdan çobandır insanı güder, vicdandan başka çoban aramak vicdanı çarmıha germektir. Ben çobanlığa soyunan ne kurtlar gördüm etleri içten içe yiyorlardı, aralarında aba giymiş dev örümcekler vardı, abaları onların sinekleri yakalamak için örmüş oldukları ağlardı. Arama yeryüzünde yaşamdan ve yeteneklerinden başka çoban yaratılmadı.

Vicdanı olan artık ölmez. Vicdan ölüleri diriltendir. Vücutta dirilen vicdanlı bir ben yaşamın sevgilisidir. Sevgililer eski benlerinin hükmünden kurtuldular ve nefes alan enfes birer kendileri oldular.

İnsanlık Adem’le, arzu Havva’yla anlatılır. Öldürmek Kabil, oldurmak Habil’le. Bağışlamak Şit’ledir. Düşünmek Enok’tur. Kurtuluşa Nuh denir. Kenan kurtuluşa tecavüzdür. Hud kanun, Salih değer, İbrahim cesaret, Lût şefkattir. İsmail köle, İshak efendidir. Esav avcı, Yakup aldanmadır. Güzel rüyalara Yusuf denir. Sabra Eyüp adı verdiler, doğruluk Şuayip oldu. İnsanlara Musa özgürlük için denizlerin yarılmasıydı, kölelik büyüsünden kurtulmaktı. Asası yaşamdaki mucizeleri ve onlara inanmayı simgeledi. Harun kararları ve kararlı olmayı imgelerken, Zülkifl kişiye nasip olan zihindi, ekmekti, buğdaydı, ekindi. Davut makûs talihi kırmak için işlenen suçtu. İnsandaki hayranlığa Süleyman ismini koyarak anlattılar anlatıcılar, bazısı anladı, çoğu anlamadı. Ve İlyas geldi vizyonları istifleyen ve Elyesa bolluk bereket için insanlara zamanını değerlendirten vizyon. Yunus yaşamın insanı artık insan olarak görmesi ona hak ettiği için insanca davranmasıydı. Elinde farkındalık vizyonuyla Zekeriya uyuyanları yaşama uyandırmaktı. Yahya şükürdü, abdestti, insanları kutsayarak insanlığı kutladı. Kutlar ahlakı yaratırlar ve ahlak vicdanı doğurdu. İnsanlardaki vicdana İsa dediler annesine Meryem diyenler. Vicdanın babası Tanrı’dır çoğu vicdanını çarmıha gererken yanılgılarıyla. Ben vizyonu Muhammet’le yeniden düzenlendi nefsine hâkimiyetle nefis, enfes bir şey olsun diye insan. İnsan yaşamın sevgilisi olsun diye.

Yoksa peygamber insanın ne işine yarar, peygamber bir vizyon olmasa? İradeleşmesi şart olanlar vizyonlardır. Ancak vizyonlar insanı insan yapar.