Türk’ün ekmeği var, yiyecekmiydiniz.
Koy meni götürsünler Balam / Bir ela göz kız üste
Önce aşkımızı kaybettik , sonra şevkimizi …sonrada yaşama enerjimizi.
Birbiri ardından gitti inançlarımız , alışkanlıklarımız. Bizi biz yapan değerlemiz. Üzerinde hiç düşünmeden terk ettik zamanın bize emanet ettiklerini … Yıktık ne varsa kaderin bize sevkettiklerini …
Önce yemek yeme alışkanlığımız değişti. Her şeyi evde bıraktık . Çeketimizi aldık çıktık . ne varsa sokağa saçtık .
sevdalarımızı terk ettik . Bıraktık geride .. Hiç sormadık biz şimdi mutlumuyuz diye…
Sokakta Fast – food yaşam tarzı bulduk . Hızlı ve ayak üstü yaşadık , düşünmeye bile fırsat bulamadan .
Ne varsa kaldırdık attık , döktük sokağa …Yerine hiçbir şey koyamadan … hayat zannettik , attığımız şeylerin yerine gelip oturan şeyleri .
Artık , çok konuşuyorduk , ancak anlamsızca , manası olmadan …Bir dediğimiz bir dediğimizi tutmuyordu. Çünkü içinde aşk ve inanç yoktu….
‘’ Dilde sabır olmayacak naza tahammül ne bela ‘’ deyip çıktım yola …
Bir gün bir kurumu telefon ile aradım. Karşımdaki yetkili arkdaşa a – mail atamadığımı , yardım rica ettiğimi söyledim.
Arkadaş : ‘a-mail atamadığımı , a-mail olarak atmam ‘ gerektiğini bana söyledi. Çok şaşırdım. Bu arkadaş , o gün çok çalışmış , görevini yapmıştı.
Verdiği cevabın ne anlamı vardı. Cevap , cevaba benzemiyordu. Çünkü ,çözüm odaklı değildi. Anlamı yoktu. Haklıydı.
’ Bu memlete bütün kötülükler okumuş insanlardan gelmişti ! ‘’
Ne güne kaldı meded …. Al-i Osman
Hey yazuk , hey ne musibet, bu ne matem …. ( Nef’i )
Bazı dilleri öğrenirken , kendi dilimi mi unutmuştum. Milli ve Evrensel değerleri öğrenirken , aklı mı ıskalamıştım.
Hayret …heyhat …!
Araz üste , buz üste , Kebab yanar koz üste
Koy meni götürsünler Balam / Bir ela göz kız üste
Herkese selam ve sevgilerimle…
Türkün ekmeğini yemek bir şereftir.
Törüt : Sanat , Kavsaklamak : Farkına varmak