3 Aralık Dünya Engelliler Günü geçti, renkli etkinlikler, farkındalık kampanyaları düzenlendi ama sanki bir perde kapanmış gibi günlük rutinimize döndük.
Gün, bir gürültüyle başladı, ama şimdi sessizlik hakim. Peki, şimdi ne olacak? Engellilerin sorunları, ihtiyaçları ve hakları sadece bir günde mi hatırlanmalı?
Bu özel gün, engellilerin yaşadığı zorluklara dikkat çekmek, toplumu bilinçlendirmek ve destek olmak adına bir fırsat sunuyor.
Ancak, bu fırsatın geçmesiyle birlikte, sanki engellilerin günlük hayattaki mücadeleleri unutuluyor gibi bir durum var. Engellilik, sadece bir gün değil, her gün var olan bir gerçeklik.
Toplum olarak sorumluluklarımız var. 3 Aralık'ta yaptığımız farkındalık çalışmalarını, duyuru ve etkinlikleri sadece bir gösteri olarak değil, sürekli bir çaba olarak sürdürmeliyiz. Engellilerin karşılaştığı sorunlara kalıcı çözümler bulmalı, onların yaşam kalitesini artırmak için çalışmalıyız.
Engellilerin hayatını kolaylaştırmak, onlara eşit fırsatlar sunmak ve toplumsal dahil olmalarını sağlamak için elimizden geleni yapmalıyız. Bunun için sadece bir gün değil, her gün çaba göstermeli, farkındalık yaratmalı ve engellilerle dayanışmayı sürdürmeliyiz.
Unutmayalım ki, engellilik herkesin başına gelebilecek bir durum. Bu sebeple, engellilere yönelik daha duyarlı ve anlayışlı bir toplum oluşturmak hepimizin sorumluluğudur.
3 Aralık Dünya Engelliler Günü bitti, ama engellilere verdiğimiz destek ve ilgi bitmemeli.
Sesimizi duyurmalı, farkındalığı sürdürmeli ve engellilerle olan dayanışmamızı devam ettirmeliyiz.
Saygılarımla.