O ne derse o,bana göre bir insan için söyleniyorsa, sakat bir söz.
Ne gariptirki bir zamanlar birileri bu sözü rahmetli Erbakan hocam için kullanırdı.
O zaman bu sözün sakat bir söz olduğunu iddia edip kullanılmaması gerektiğini söyleyenler vardı.
O ne derse o sözünü Söyleyenler ise o gün bunda bir behis görmezlerdi.
Şimdi durum değişti,işler tersine döndü.O gün o nediyorsa o,sözüne sakat diyenler bu gün Recep Tayyib Erdoğan için o ne diyorsa o diyor ve bunda bir sakatlık görmüyorlar.
Erbakan hocam için o ne diyorsa o diyenler ise şimdi bu sözün sakat bir söz olduğunu izah etmeye çalışıyorlar.
Ne garip bir dünya değil mi?insanların doğruları,sevdikleri kişilere göre değişebiliyor.
SAGEM-ASKON
Bazen bırakabilmek,vazgeçebilmek önemlidir.Türkiye’de makamlardan vazgeçebilmek öyle pek alışılmış birşey değil.İnsanın nefsi övülmeyi,sevilmeyi,el üstünde tutulmayı,insanlara hükmetmeyi “pardon hizmet etmeyi” bırakmak istemeyebiliyor.Buna gerekçe ise ben olmazsam bu hizmet kalır.
Bazı ülkeler bunu bildikleri için başkanlıkları süre ile sınırlandırmışlar.
Bu sınırlama uygulaması ülkemizde de gündeme geldi ama otuz yıldır başkanlık koltuğunda oturanlara, Yada bazı seçilmişlere bu makamdan vazgeçme işi biraz zor geldi.
Baksanız hiçbir etkisi ve hükmü olmayan makamlar için bile öyle kavgalar veriyorlar ki inasanımızın millete hizmet etme aşkına imreniyoruz.
Erbakan hocamı koltuğa yapışmakla itham edenlerin koltuklarından vazgeçmemek için neler yaptığını hep birlikte gördük.
Kendi isteğimle bıraktığım Askon ve Sagem başkanlığından sonra bu derneklerin faliyetlerini daha iyi bir şekilde yürütüyor olmaları beni ziyadesiyle mutlu etmektedir.
Askon şu an Samsun’un en faal iş adamları derneği olarak faliyetlerini sürdürmektedir.
Sagem ise(Samsun gelişim merkezi)son çalışması olan aile akademisini başarılı bir şekilde neticelendirdi. Bu projede emeği olan başta Sagem başkanı Kürşat Gündoğdu olmak üzere herkesi tebrik ediyorum. Projenin galası öğretmen evinde yapıldı bende davetliydim gittim ve imrenerek izledim ve başarılarının devamını diledim.
Birde baktım ki bensiz de oluyormuş,demek ki kimse ben olmazsam bu iş olmaz dememeli kendinden sonrası için birilerini yetiştirmeli.Koltukları baba mirası gibi görmemeli.
Başka türlü nasıl gelişebiliriz ki?