Yazmadan, sizlerle paylaşmadan geçemeyeceğim.
Geçen gün anacığım çamaşırları makinede yıkadıktan sonra bir kısmını hava güzel olduğu için balkona asmış.
Haliyle gelen geçenin dikkatini çekmiş benim çamaşırlar.
Ne mi vardı?
Üç tane Samsunspor forması bir de tişörtler vardı.
Karşıdaki esnafın, fırının önünde otururken benim de dikkatimi çekti Atatürklü Samsunspor formaları.
Formalar adeta ben buradayım diyordu ve de pırıl pırılda parlıyordu…
Bizim yılların esnafı Başlar Fırınının da sahiplerinden Necdet Baş abimizin de dikkatini çekmiş çubuklu formalar.
*
Dün mevzu her zamanki gibi Samsunspor’du.
Necdet abi; Tufan annen formaları o kadar titizlikle astı ki dedi.
Nasıl diye sordum?
Yanlışlıkla Samsunspor formasından sonra tişörtümü asınca; iki kere de bunu yapınca; tişörtleri hemen kaldırıp Atatürklü formaları sırayla asıvermiş.
Necdet abi de bunu fark etmiş.
Bu kadar Samsunsporlu yöneticiler dikkat etmiyor dedi bana.
*
Anacığıma bunu niye böyle yaptığını sorunca da; ‘Samsunspor formasının asaleti var. Onda Atatürk var’ diye yanıt verdi.
Vallahi şok oldum, kaldım!
Bu sevgi bu arma aşkı yediden yetmişe bambaşka bir aşk.
Anacığım yetmişi geçeli 15 yıl oldu…
Atatürklü armaya herkes gereken hassasiyeti gösteriyor.
Silemezler gönlümüzden ne bu sevgiyi ne de bu aşkı!
*
Yıllar önce Gaziantep’te deplasmana gitmiştik.
Rahmetli Emin Kar başkanımızdı.
Antep’te çarşıda dolaşırken bir delikanlının elinde Atatürk armalı bir çay kupası görmüştüm.
Selam verdim.
Delikanlı, buyur abi dedi.
Sağol, diye karşılık verdim.
Ve; elindeki kupaya bir milyon dolar vereyim dedim.
Bana verir misin? diye sordum.
Delikanlı bana ciddi bir tavırla abi ‘bizde ne satılık kupa ne de bunu alacak para var!’ dedi.
Çok mutlu oldum!
Sana helal Antepli kardeşim dedim ve elini sıktım.
Bu sevgiyi anlatmaya kelimeler kifayetsiz kalır.
Acaba; Samsunsporu yönetenler bu kadar bilinçli ve bu kadar aşkla mı bu işi yapıyorlar?
Çok merak ediyorum!
Ya siz...
