O nasıl bir 90 dakikaydı.. Bir ara arkadaşlarımızın maçı izleyişimizi fotoğrafladığını gördüm..
Kaçan her golden sonra, 'olmayacak galiba, bu mucizenin mucizesi gerçekleşmeyecek diye düşündük..
Ne zaman Kartal, kalemize gelse, balkon turuna çıktık, o acı habere şahit olmayalım istedik..
Bir ara işlerin tamamen durduğunu gördüm..
Kimsenin eli işe gitmiyordu. Dakikalar 70'i gösteriyordu ki; o gol geldi. Hem de hiç beklemediğimiz anda..
Sonrasını izlemek daha zordu. O sırada Antalya'dan bir gol sesi geldi. Durum Bursaspor'un üstünlüğüyle 2-1'di..
Artık dayanamadık. Son beş dakikayı izleyemedik..
İçimizde en sakini İsmail (Başaran) abiydi..
Tek olumsuzluk 'sonumuzdu' çünkü..
Balkonda dolaşmaya başladık.. Dakikalar erisin istedik..
Öyle oldu, son düdükle o sevinci görmek için yine ekranların başındaydık..
Kartal'ı yıldırım çarptı, İnönü'yü adeta yasa büründü..
Söke söke aldık, derler ya işte öylesine bir zafer kazandık..
Bugün 1 Nisan olduğu için gün boyu çok, şaka gördük. Hatta bir ara arkadaşlara yarın 40 sayfayız deyince, 'Hep bir ağızdan neee dediler'...
Ama bu şaka değildi. Sabah böyle bir sonuç söyleseler, 'rüyada gördük deseler', 'şaka yapıyorsun derdik'..
Ama bu kez her şey istediğimiz gibi oldu..
Antalyaspor mağlup oldu. Beşiktaş'ı İnönü'de müthiş bir oyun sonrası tek golle de olsa geçtik..
Mucizenin mucizesine artık tek adım kaldı...
Lig'e havlu atmadık..
*Başkan Kazım Yılmaz, "hep daha bitmedi" dedi..
*Mesut Bakkal hep inandı futbolcularına...
*Futbolcular da inandı..
Onlardan başka herkes aslında 'umutlarını yitirmişti'.. Geçtiğimiz hafta, şeref tribününde kimsecilkler yoktu..
Siyasiler, bürokrasi, hatta kentin diğer aktörleri çoktan havlu atmıştı..
Herkes Bank Asya'ya dönüşe inanmıştı..
Çünkü mucizenin mucizesinin gerçekleşmesi 'imkansızın ötesindeydi'..
Bir tek onlar 'cesur yürekler' bırakmadı..
Bir tek o inandı, teknik ekibine ve futbolcularına..
Bir tek o ve ekibi direndi, teslim olmadı, umutlarını tüketmedi..
Bir tek tribünler 'neden olmasın' dedi, yollara düştü..
Ve direnenler dün İstanbul'da, İnönü Stadı'nda bir tarih yazdılar..
Söktüler aldılar 3 puanı..
Kartal'ı adeta çimlere gömdüler...
Gladyatörler gibi, o arenadan 'zaferle çıktılar'..
Alkış yetmez, gidin sarılın öpün, kucaklayın onları..
Çünkü bu kent ve aktörleri 'ruhunu çoktan teslim etmişken' onlar, mucizeyi son maça kadar taşıyıp, yeniden 'hayat verdiler'..
Ve şimdi tek adım kaldı..
Teşekkürler Samsunspor.. Bu kente umut aşısı yaptığın için, yeniden hayat verdiğin için..