Sezon başından beri gerek yazılarımda gerek programlarda yaptığım yorumlarda bardağın hep dolu tarafına bakmaya çalıştım. Ama son iki maça özellikle de Adana Demir maçına baktığımda görüyorum ki bardak boşalıyor.
Samsunspor kazansa çok büyük bir avantaj yakalayacaktı. Beraberlik bile rakiple aradaki farkı koruma adına fena değildi ama olmadı.
Adana Demir'e kaybettik.Onları kendi ellerimizle ilk iki yarışının içine soktuk. Adeta yarış yeniden başladı. Tüm hesaplar yeniden yapılmaya başlandı.
Adana Demir'e kaybettik kaybetmesine de bu kez kötü kaybettik.
Bazen kaybedersiniz ama alkış alırsınız. Galiptir bu yolda mağlup der geçersiniz. Bu defa çok kötüydük çok. Yokları oynadık.
Oyun yoktu. Oyun planı yoktu.
A-B-C planı yoktu. Varsa da kâğıt üzerinde kalmış. Yansımadı sahaya.
Hırs yoktu, mücadele yoktu, reaksiyon yoktu. Güç yoktu .
İstek yoktu. Kazanma azmi yoktu. Tuhaf bir durum vardı sahada.Her hafta dinamo dediğimiz oyuncuların bile ayakta duracak mecali yoktu.
Her hafta sahanın en baskın sesi kalecimiz bırakın bağırmayı konuşmadı bile 90 dakika.
Herkes kötüydü herkes. A’dan Z’ye herkes.
Bu kez bardakta bakacağımız dolu taraf gerçekten yoktu.
Dedim ya olabilir bunlar. Mağlup da olabilir takım.Ama bu şekilde yoklarla değil.5 maçlık zorlu serinin ilk iki maçını 1 puanla tamamladık. Kalan üç maçtan 9 puan çıkarmak elzem hale geldi.
Hâlâ ipler bizim elimizde.
Hâlâ kendi göbeğimizi kendimiz kesebilecek durumdayız.
Hâlâ avantaj bizde.
Ama Adana Demir maçındaki gibi umarsız,duyarsız,konsantrasyonsuz olursak avantaj falan kalmaz elimizde.
Dolu tarafına bakabileceğiniz bardak da...