Zafer Mahallesi'nde, okul çağına gelip evden dışarıya çıktığım yaşlardaydım tanıdım.
Yani kendimi bildim bileli vardı, Mehmet Ağabey hep yanımızdaydı...
Mahalle maçı yapardık okul bahçelerinde, bazen izlerdi, bazen kırmazdı bizi beraber oynardık ya da hakemlik yapar oyunumuza bir şekilde renk katardı.
Doğruyu yanlışı gösterir, yaramazlık yapardık kızardı, ama ne olursa olsun bilirdik severdi bizi, küsemezdik, o yüzden saygımızı hiçbir zaman eksiltmedik...
Daha eskiye gidecek olursak;
Eski fotoğraflarından gördüm futbolculuk zamanını, kendisi anlatmazdı, gazeteci büyüklerimden dinledim anılarını, hikayelerini, Kırmızı-Beyaz sevdasını...
Benim yakından tanıdığım, gördüğüm en iyi Samsunsporluydu.
Meşin yuvarlağı, futbolu, en önemlisi Samsunspor'u bize sevdiren insandı.
Bıraktığı "en büyük miras"ta bu bence...
Hani derler ya, "bir daha gelmez dünyaya" diye, İşte Mehmet Ağabey'i anlatan en güzel cümle belki de...
Mehmet Ağabey'in canından çok sevdiği yeğeni, benim de çocukluk arkadaşım Cem Pak'ın, tüm ailesinin, sevenlerinin, dostlarının ve Samsunspor camiasının başı sağ olsun...
Güle güle taraftarın abisi, güle güle Mehmet Ağabey, mekanın cennet olsun...
Seni unutmayacağız...
