Zonguldak’ta, Maden işçilerinin ve maden işçilerinin ailelerinin feryadıdır bu! “Yanan bizdik kömür sandılar.”
* * *
Maden ocaklarında çalışan bir maden işçisi, eğer grizu patlamasında veya bir göçükte ölmezse, emekli olduğunda, solunum yolları hastalıkları, akciğer kanseri veya gırtlak kanserinden ölmeye mahkûmdur.
* * *
Bu kaderi yaşamış, bir ailenin çocuğuyum bende.
Benim babamda madenden emekli oldu, grizu patlaması ve göçük alamadı babamızı ama emekliliğinden sonra gırtlak kanseri aldı.
* * *
Minnacık maaşı ile yaşam mücadelesi verir madenciler ve madenci aileleri.
Benim ailemde, babamızla bu yaşam savaşını birlikte verdik.
Çocuktuk o zaman, bilmiyorduk bu yaşam savaşının sebeplerini, kader zannediyorduk.
* * *
Madenci olmamalıydık, okumalıydık, meslek sahibi olmalıydık.
Biz bunları düşünürken, bunun mücadelesini verirken, maden ocakları devletindi,
Devlet babamızdı, kızdığında maden emekçisi olan babamızı işten atıp bizleri işsiz bırakmazdı.
Ama şimdi öylemi?
* * *
07 Ocak 2013 günü kozlu ocaklarında sekiz maden işçisi şehit oldu.
Artık yeterince haberde olmuyor ulusal televizyonlarda, haber ajanslarında, ne kadar acı değil mi?
* * *
Ne yapsın o sekiz maden şehidinin çocukları, ailesi, annesi ve babası!
Ölümün yaşandığı ocakların sahibi artık devlette değil ki!
* * *
Zonguldak’ın dağı taşı karaelmastır.
Zonguldak’ta Karaelmas, sadece bir mahallenin adı değildir.
* * *
Yüzlerinde kömür karası ile çıkar maden emekçileri, mesaileri bittiğinde ocaklardan.
Yüzlerindeki kömür karası onların şerefidir, haysiyetidir, onurudur.
* * *
Gerçekten, Zonguldak’ın tam ortasından bir dere akar.
Çay damar maden ocaklarından mı aldı adını bilmiyorum, çay damar deresi derler, o siyah akan derenin adına.
* * *
Yüz karası değil kömür karası,
Zonguldak’ta böyle kazanılıyor ekmek parası.