Şiir Şair Şehir...
Birbirinden hem ses hem anlam olarak ayrılamayacak üç ölümsüz kelime.
Evet Şiir de, onu yazan Şair de, ona ilham veren Şehir de ölümsüzdür...
O yüzden Cemal Safi'yi kaybettik demem, diyemem.
O şiirden kanatlarıyla sonsuzluğa uçtu diyebilirim ancak.
Kelimelerinin gücü onu sonsuza kadar taşıyacak...
Peki şehir neresinde bu hikayenin?
1938'de bu şehirde gözlerini açtı şiirleri ile var olacağı dünyaya. Tam 21 sene bu şehirde yaşadı.
Şiirinin hamuruna bu şehir de karıştı.
Fakat çoğumuz onun bu sokaklardan geçtiğini bilmedik. "Aaa Samsunlu muymuş" dedik, şairin bu diyardan göçtüğünü duyunca.
Tıpkı çoğunu ezbere bildiğimiz yüzlerce şiirin şarkının onun kaleminden çıktığını bilmeyişimiz gibi.
Başlığı okurken istemsizce "ya evde yoksan" diye tamamlayışınız gibi...
Peki neden bu şiirini seçtim şairin? Çünkü hakikaten içimiz ürperiyor bu pazar günü.
Saat 11.00'da kader maçına çıkıyor bu şehrin Kırmızı Beyazlı efsanesi...
Binlerce taraftar kaç sezondur "aşkınla ne garip hallere düştü"
Hakikaten bu şehirde mutlu olmak için "Her şeyimiz tamam da bir sendin noksan"
Aylardır yıllardır, "Yağmur yaş demeden yollara düştü" bu şehir.
Elde değil "İçimiz ürperiyor" be Samsunsporumuz... "Ya..."
O yüzden bunun ismi maç değil...
Biz çocuklarımızı Samsunspor'un bir zamanlar efsane olduğuna inandırmaya çalışmak değil, onların bunu bizzat yaşayarak görmesini istiyoruz.
Bu o günlere giden yolcuğun başlangıcı olsun.
Haydi Samsunspor,
Haydi Kırmızı Beyazlı Efsane
Gözümüz kulağımız sende!
Aydın günler Şehri Samsun!