Emeklilik Dönemi,
45 yıldır sürdürdüğüm eczacılık mesleği, bana insanların yaşadıkları sağlık sorunları ile ilgili olarak çok önemli tespit ve değerlendirmeler yapabilme olanağı sağladı.
Bu değerlendirmelerimin başında, emekli olanların bu değişime çoğu zaman uyum sağlayamadıkları yönünde ki tespitler gelir.
Yıllardır eczanemin müşterisi konumunda olan işçi ve memurlar, aktif olarak çalıştıkları dönemlerde genellikle aile fertlerinin ilaçlarını almak için gelirler.
Aynı kişilerin emekli olmalarından bir süre sonra, o güne kadar hiç söz etmedikleri hastalıkları nedeniyle ilaç almaya geldiklerini izliyorum.
Onlarla yaptığım konuşmalardan edindiğim genel kanı, bunların çoğunun emekli olduktan sonra bir boşluğa düştükleridir.
Aktif olarak çalışırken kendilerini düşünmeye pek vakit bulamayan bu insanların büyük bir kısmının, kendilerini emeklilik dönemine hazırlamadıklarını ve emekli olduklarında kendilerini oyalayacak bir alışkanlıklarının ( Hobilerinin) olmaması nedeniyle kendilerini dinlemeye başladıklarını gözlemliyorum.
Gelişmiş ülkelerde insanların çocukluktan itibaren bu yönde eğitilip bir takım hobiler edinmeleri sağlandığı için onlarda emekliliğe geçişte bir sorun yaşanmıyor.
Onlar, çalışma döneminde yapabilmek için çok fazla zaman bulamadıkları bu hobilerini yapmaya yöneliyorlar.
Bizde ise, emekli olanlar uykuya daha çok zaman ayırıyor ve diğer saatlerinde ise, el becerisine dayalı bir uğraşısı olmayanlar kendilerini kahvehanelere mahkum ediyorlar.
Havasız ortamlarda oyun dışında ki en büyük ortak konuşma konusunu hastalıklar oluşturuyor. Bu sohbetler onları bir anda aynı veya benzer hastalıkların tarafı haline getiriyor.
Emekli olacakların briç ve satranç tipi zeka oyunları biliyor olması veya balık tutma, resim ve spor yapma gibi hobilere
(Tutku) ağırlık vermeleri onları yaşama bağlamaktadır.
Bunların yanında, emekliler açısından çok önemli hobilerden birisi de toprakla uğraşmaktır. Çünkü açık havada kendisini yormadan çiçek ve bitki yetiştirmek insanı sağlıklı yapan bir uğraşıdır.
Sonuç olarak söylemek gerekirse, emekli olanlar emekliliğe kendilerini en az bir yıl önceden hazırlamalıdırlar. Emekliler açısından yapılacak en kötü şey emekliliğe hazırlıksız yakalanmaktır.
Çalışmaya alışmış insan vücudunun emeklilikle birlikte hobilerden uzak tembel bir yaşantıya mahkum edilmesi demek, vücudunun hem fizik hem de, beyin olarak çöküşe uğratılması demektir.
Son dönemlerin moda hastalığı “Alzheimer’in” bu derece yaygınlaşmasının altında yatan nedenlerin başında bu uyumsuzluk ve amaçsızlık yatmaktadır.
********************************************
Hobi Bahçeleri,
Yaklaşan yerel seçimler öncesinde belediye başkanlıklarına soyunacak adaylara bir öneride bulunmak istiyorum. Umarım bu önerim dikkate alınır ve tüm adaylar bu projeyi seçim programlarına alır ve seçildiklerinde de gerçekleştirirler..
Projenin adı “Hobi Bahçeleridir”.
Tüm belediyelerin kendi ilçeleri kapsamında bulunan hazine arazileri ile yeşil alanların bir kısmını “Hobi Bahçesi” olarak düzenlemeyerek ilçelerinde ki emeklilerin kullanımına sunmalarını öneriyorum.
Belirli metrekarelere bölünerek ayrılacak bu parsellere prefabrik kulübeler yerleştirilmelidir.
Bu kulübeler kullanıcıların bahçe aletlerini ve günlük ihtiyaç malzemelerini koymak amacıyla kullanılacaktır.
Bu kulübelere elektirik ve su bağlanmalı, bu alanlar da umumi tuvalet bulunmalıdır.
Muhtemelen kent dışında oluşturulacak bu bahçelere günde iki kez otobüs seferleri konmalıdır.
Bu parseller genel giderleri karşılayacak cüzi bedellerle arzu eden emeklilere kiralanmalıdır.
Emekliler bu bahçelerde çiçek ve sebze yetiştirerek, onların bakımıyla uğraşarak temiz havada vakit geçirebileceklerdir.
Basit örtme sistemi ile seraya çevirecekleri bahçelerinde kış aylarında da sebze yetiştirme uğraşısını sürdürebileceklerdir.
Dünyanın çağdaş ülkelerinde yaygın olarak uygulanan bu sistemin ülkemizde de uygulanmaya başlaması, inanıyorum ki büyük bir ihtiyacı giderecektir.
Emeklilerimize yeni bir yaşam biçimi kazandıracak projenin ilgi çekmesi dileğiyle, iyi haftalar..