12 Eylül 1963’te imzalanan Ankara Antlaşması, 1964’te yürürlüğe girdi. Anlaşma gereği Türkiye’ye ortak üyelik öngörülmüştü. Ortak üyelik aşamaları hazırlık dönemi, geçiş dönemi ve gümrük birliği, tam üyelik.
Bu dönemde planlı kalkınma stratejisi uygulanmıştır. Kalkınma planı makro niteliklidir. Kamu kesimi için emredici, özel sektör için özendiricidir. Kamu kesimi yatırımları doğrudan, özel kesim yatırımları dolaylı olarak planlanmıştır. Kısa, orta ve uzun vadeli planlardan oluşur. Hem nicel, hem de niteliksel verilere dayanmıştır. İthal ikameci kalkınma stratejisi uygulanmıştır. Harrod Domar modeli benimsenmiştir. Milli geliri hızlı bir şekilde artıma amacı güdülmüştür. Plânlamalar anayasaya dayandırılmıştır. Bu amaçla Devlet Plânlama Teşkilâtı kurulmuştur.
1963-67 I. Beş Yıllık Kalkınma Planı: 15 yıllık bir perspektifle 5 yıllık olarak hazırlanmıştır. Bu dönemde istenilen başarı elde edilmiştir. Tarım ürünlerinin ihracatı artmıştır. Yurtdışından gelen işçi dövizleri olumlu yönde etki etmiştir. 15 yılda gerekli bilim insanı ve uzman elaman yetiştirilmesi, % 7’lik büyüme, istihdam sorununu çözmek, dış ödemeler dengesini kurmak, sosyal adaleti sağlamak planın amaçları arasındadır.
1968-74 II. Beş Yıllık Kalkınma Planı: % 7’lik sanayi sektörlü büyüme, yurtiçi tasarrufların GSMY’ye oranı ",6 olması, dış açıkların GSMH içindeki payının ve cari işlem açığının düşürülmesi amaçlanmıştır.
Birinci plandan farkı, sanayi sektörününe lokomotif rolü verilmesi ve şehirleşmenin teşvik edilmesidir. Büyüme hızı 6,9 olarak gerçekleşmiş, ancak sanayi sektörü öngörülen büyümenin gerisinde kalmıştır. Çalkantılı siyasal hayat, 71 Askeri Muhtırası planı olumsuz yöndeetkilemiştir. 1970'de 3. Devalüasyonu yapılmış, 1 dolar 9 liradan,15 liraya yükselmiştir.
1973-77 III. Beş Yıllık Kalkınma Palanı:Bu döneme CHP-MSP koaliasyon hükümeti ile başlandı. 1973 Petrol Şoku, 1974 Kıbrıs Barış Harekâtı ve siyasi istikrarsızlık plan üzerine olumsuz etki oluşturmuştur.
Bu plânın önceki iki plândan farkı, 37 sektörlü girdi-çıktı tablosu izlenmesi ve hedeflerin 15 yıllık perspektifler yerine 22 yıllık hazırlanmasıdır. Ara ve yatırım mallarına ağırlık verilmesi önemlidir.
Büyüme hızı 7,9 olması, hayat standardının yükseltilmesi, sanayileşmenin artırılması, dışa bağımlılığın azaltılması, istihdam, nüfus artış hızının düşürülmesi, 291 milyar TL yatırım yapılması, yatırımların 'sinin tarıma, E'inin sanayiye ve C'ünün hizmetler sektöründe gerçekleştirilmesi hedeflenmiştir.
Ara ve tüketim mallarının payı artmasına rağmen büyüme % 6,5'te kaldı. 1977'de kriz nedeniyle % 5 oranında devalüasyon yapıldı. Plan sonunda hızlı büyümenin yanında üretim yapısında yapısal değişikliğe gidilmesi zorunluluğu doğmuştur.
1975 yılında işçi dövizleri için Devlet Sanayi ve İşçi Yatırım Bankası kuruldu.