Birinci Dünya Savaşı’nda Birleşik Krallık, Siyonizmi desteklemiştir. Çoğunluğu siyonist lejyonlarından oluşan Birleşik Krallık Ordusu, 1917’de Türkleri Filistin’den çıkardı. Birleşik Krallık Dışişleri Bakanlığı’nın Balfour Deklarasyonu ile Filistin’de Yahudilere yurt kurulmasına sıcak bakıldığı belirtilmiştir. 1921’de Siyonist Komisyona, Filistin Yahudi Ajansı statüsü verildi. Manda yönetimi Yahudi göçlerinin ve Araplardan toprak alınması faaliyetinin denetimini Filistin Yahudi Ajanı’na bıraktı. Filistin Yahudi Ajansı tarafından Haganah adlı milis gücü oluşturuldu. Aynı zamanda Va’ad Leumi (Yahudi Ulusal Konseyi/JNC) kuruldu. Bu örgüt Araplarla ve Yahudi Ajansı ilişkilerinden ve Birleşik Krallık ile yapılan anlaşmalardan sorumluydu. Zamanla bu örgüt eğitim, sağlık, savunma ve güvenlik konularını da üstlendi. 1925’te Kudüs’te İbrani Üniversitesi kuruldu.
1919-1923 yılları arasında III. Aliyah ile 40 bin Yahudi, Filistin’e göç etti. Böylece Filistin’deki Yahudi sayısı 90 bine ulaştı. Göçlere tepki veren Arapları yatıştırmak için Birleşik Krallık göçlere kota getirdi. Polonya ve Macaristan’daki ansisemitizmden kaçan 82 bin Yahudi IV. Aliyah kapsamında Filistin’e yerleştirildi. 1929’daki Arapların ayaklanmasına karşı Irgun milis gücü oluşturuldu. Nazi etkisiyle artan antisemitizm ile Doğu Avrupa’dan 1929-1939 yılları arasında 250 bin Yahudi V. Aliyah kapsamında Filistin’e göç etti. Birleşik Krallık’ın kotasına karşı Hagana’nın bir kolu olan Mossad Aliyah’ın organizatörlüğünde yasadışı biçiminde Yahudiler, Filistin’e alınmaya devam etti. 1936-1939 yıllarında ortaya çıkan Arap ayaklanmalarına karşı Birleşik Krallık Celile ve kıyı kesimini Yahudilere, diğer bölgeleri Araplara tahsis ettiği Peel Komisyonu ve Woodhead Komisyonu kararı her iki tarafından kabul edilmedi. 1939’da yayınlanan Beyaz Sayfa’ya göre onyıl içinde Arap ve Yahudi Ortak Devleti’nin kurulmasını öngördü. Ancak bu da iki taraf tarafından kabul edilmedi. 1940-1944 yılları arasında da 75 bin Yahudi’nin gelmesine izin verildi. 1940’da İngiliz Filistin Yüksek Komiserliği, Yahudilerin Filistin’de toprak almasını yasakladı.
1939-1945 yılları arasında 6 milyon Yahudi, NAZİ işgali altındaki Avrupa’da soykırıma uğradı. Birleşik Krallık’ın Beyaz Sayfa’yı yürürlüğe koymasından sonra Filistin’e Yahudi göçü yasadışı yollarla yapıldı. İngilizlerin kısıtlamalarına karşın savaş yıllarında 110 binin üzerinde Yahudi, Filistin’e göç etti.
Bağımsızlık mücadelesine başlayan Hagarah Milis Grubu, Irgun ve Lahi ile ittifak yaparak Direniş Hareketi’ni başlattı. Yahudi sabotajları karşısında Birleşik Krallık Agatha Operasyonu ile çok sayıda Yahudiyi tutukladı. King Davit Oteli eylemiyle 92 kişinin ölümüne neden olan Direniş Hareketi’ne karşı İngilizler sert tedbirler aldı. 1947 yılında Birleşik Krallık, Filistin Sorunu’nu Birleşmiş Milletler’e (BM) taşıdı. BM tarafından Filistin Özel Komitesi (UNSCOP) oluşturuldu. UNSCOP’un önerisiyle 29 Kasım 1947’de Filistin’in taksim edilmesi onaylandı. Taksime göre Filistin’de Kudüs, BM kontrolünde olmak üzere iki ayrı devlet kurulması öngörüldü. 1 Ekim 1948’de Birleşik Krallık, Filistin’den çekildi.
Araplar, Suriye’de bir araya gelerek Arap Özgürlük Ordusu’nu kurdu. İngilizlerin çekilmesiyle Arap ve Yahudi çatışmaları çoğaldı. 14 Mayıs 1948’de son İngiliz güçleri Hayfa’yı terketmesiyle 1947 BM Paylaşım Planına göre İsrail Devleti’nin bağımsızlığını ilan edildi. ABD ve SSCB tarafından İsrail Devleti tanındı.
İsrail Devleti’nin kurulmasından sonra Yahudilerle Araplar arasında 1952 Süveyş Bunalımı, 1967 Altın Gün Savaşı ve 1973 Yom Kipur Savaşı yaşanmıştır.
1952’de Hür Subaylar Darbesiyle iktidara geçen Albay Abdülnasır, Süveyş Kanalı’nı uluslaştırmak istemiştir. Buna karşı olarak Birleşik Krallık, Fransa ve İsrail ittifak kurdu. Mısır ile Suriye’nin birleşmesini tehdit olarak gören İsrail, 1956’da Mısır’a saldırarak Sina Yarımadası’nı işgal etti. BM’ye göre Fransa, Birleşik Krallık ve İsrail’in Mısır topraklarından çıkması kararı çıktı.
1948 ve 1956’daki yenilgileri telafi etmek için Mısır, Irak, Suriye ve Ürdün ittifak kurarak 1967’de İsrail’e saldırdılar. SSCB’nin silah desteğine karşın Araplar kısa bir sürede yenildiler. İsrail bu savaşın sonunda Mısır’ın Sina Yarımadası’nı, Ürdün’ün Batı Şeria’sını, Suriye’nin Golan Tepeleri’ni ve Doğu Kudüs’ü işgal etti.
1973 yılında Mısır ve Suriye’nin saldırısıyla başlayan savaşta ilerleyen sürede İsrail üstünlüğü ele aldı. BM’nin ateşkes çağrısıyla 1974’te savaş durdu. Batı desteğine karşı Arap ülkeleri petrol üretimini azaltarak varil fiyatının 1,8 dolardan 34 dolara çıkmasına neden oldu. 17 Eylül 1978’de Mısır Cumhurbaşkanı Enver Sedat, İsrail ile Camp Davit Anlaşması’nı imzalayarak, Sina Yarımadası’nı geri almış ve savaştan çekildi.
1948’den beri İsrail, Filistinli Araplar üzerinde baskı kurarak BM kararlarına aykırı biçimde yeni yerleşim yerleri açmakta ve yer yer Araplara karşı sert tedbirler alarak Filistinlileri öldürmekten geri durmamaktadır.